Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013

Σκοτώνοντας κάποιο ζώο,"σκοτώνεις" την ψυχή ενός παιδιού...



Από πολύ πολύ μικρή, χάρις στην οικογένειά μου, είχα τεράστια αγάπη για τα ζώα.Μια μέρα λοιπόν(σε ηλικία 7χρονών το πολύ),εκεί που περπατούσα με τον μπαμπά μου φεύγοντας από το σχολείο,είδα κάτω ένα σκυλάκι με αφρούς γύρω από το στόμα του.Μην ξέροντας τι έχει έσκυψα να το χαϊδέψω να δω αν θα κουνηθεί,αν θα γίνει καλά.Μου λέει τότε ο μπαμπάς μου πριν προλάβω να το πιάσω πως το σκυλάκι αυτό δε θα σηκωνόταν και πως ήταν "άρρωστο"..με αγκάλιασε και φύγαμε.Ωστόσο είχα καταλάβει πως τελικά δεν ήταν άρρωστο,αλλά είχε πεθάνει...Αν τώρα στεναχωριέμαι 1 φορά για ένα ζώο που υποφέρει,τότε που ήμουν παιδάκι στεναχωριόμουν 10.Ο πόνος που ένιωθα ήταν πολύ μεγάλος,όπως συμβαίνει με κάθε παιδί.
Μια άλλη-χειμωνιάτικη-μέρα φεύγοντας από το σχολείο,περάσαμε με τους συμμαθητές μου από την πλατεία που ήταν απέναντι.Χαζεύοντας στον δρόμο,έσκυψα σε κάποια φάση τυχαία κάτω από ένα τσιμεντένιο παγκάκι.Τι ήταν αυτό που είδα?Παρ' όλο που πέρασαν πάνω από 10 χρόνια,θυμάμαι λεπτομερώς.Ήταν ένα λυκόσκυλο,ξαπλωμένο,παγωμένο,κοκκαλωμένο,νεκρό.Με τα μάτια του ανοιχτά να με κοιτάνε σα να λένε”γιατί κάποιος δε με “προλαβε”?γιατί έπρεπε να πεθάνω με φρικτό τρόπο από το κρύο”.Όπως ήταν αναμενόμενο έβαλα τα κλάματα και για πολλές μέρες-ακόμη και σήμερα-σκεφτόμουν,”μακάρι να το είχα δει πριν να ήταν πολύ αργά”.
Ποιος είναι ο λόγος που τα γράφω αυτά?Ο λόγος είναι γιατί πολλοί μπορεί να μην ενδιαφέρονται για τα ζώα,αλλά σίγουρα ενδιαφέρονται για τα συναισθήματα των παιδιών τους.Σίγουρα δε θέλουν το παιδί τους να δει κάτι τέτοιο και να το θυμάται..Εγώ παρόλο που οι δικοί μου φρόντιζαν τα ζώα,είχα την “ατυχία” να δω κάτι τέτοιο.Γιατί?Γιατί πέρα από αυτούς που νοιάζονται ,υπάρχουν κ αυτοί που δε νοιάζονται ούτε για τα ζώα,ούτε για τα παιδιά(δικά τους ή μη)που θα δουν έναν τέτοιο θέαμα.Πως θα νιώσουν αυτοί οι άνθρωποι αν το παιδί τους νιώσει άπειρη θλίψη, βλέποντας το νεκρό ζώο,τη στιγμή που αυτοί οι ίδιοι ίσως έχουν ρίξει σε κάποιο άλλο φόλα?Πως θα νιώσει το παιδί για τους γονείς του εκείνη τη στιγμή αν του πουν πως κάναν κάτι τέτοιο?Σίγουρα δε θα νιώσει περηφάνια..Συγκεκριμένα το θα νιώσει απογοήτευση...Αν λοιπόν δε νοιάζεστε για τα ζώα για σας,νοιαστείτε για τα παιδιά σας.Μη ρίχνετε φόλες και άμα δείτε ότι έχει παγωνιά,αφήστε τα σε μια γωνίτσα στην αυλή σας όπου δε θα τα χτυπάει ο αέρας,η βροχή και το χιόνι...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου